२१ असोज २०८१, सोमवार
२१ असोज २०८१, सोमवार

पदम पाण्डेका ५ मुक्तक

देखाउदै धेरै ठूलो शेखी शिक्षिका हुँ भन्थी
अनेक बिषय पाठ लेखी शिक्षिका हुँ भन्थी
आज धोकाको पाठ मज्जाले पढाएर गइ
भन्न त पहिले नै देखि शिक्षिका हुँ भन्थी


आफ्नो जिन्दगी देखि आफै हार्न मन छ
दुःख पीडा नै होस् बरु स्विकार्न मन छ
तिम्रो जिन्दगी यत्ती सम्म सप्रीयोस कि
मलाई मेरो जिन्दगी यसरी बिगार्न मन छ


नसकिदो रहेछ हतपत भुलौँ भने पनि
सम्झिने परिसक्यो लत भुलौँ भने पनि
वर्तमान पनि मीठो कहाँ लागेको छ र ?
नमिठो सम्झिएर बिगत भुलौँ भने पनि


घर न घाटको पार्यौ भन्न कहाँ सक्छु
मलाई जिउँदै मार्यौ भन्न कहाँ सक्छु
भाग्यकै कारण बिग्रीयो भनुला बरु
तिमीले जीवन बिगार्यौ भन्न कहाँ सक्छु


भाग्यमा दोष नलाइ हाँस्न कहाँ दिन्छन ?
भाग्यमानी कहलाइ हाँस्न कहाँ दिन्छन ?
तिमीले हाँसी खुशी रहनु भन्दै छोड्यौ
तिम्रा यादले मलाई हाँस्न कहाँ दिन्छन ?

लेखक : पदम पाण्डे , (स न पा ९ अर्घा अर्घाखाँची)

रचनाकार पाण्डे समसामयीक बिषयबस्तुमा केन्द्रित भइ कलम चलाउने सर्जक हुन ।

लेखकसंग सम्पर्ककाे लागि यहाँ क्लिक गर्नुहाेस ।

तपाईको प्रतिक्रिया
  • खुसी (100%)
  • दुःखी (0%)
  • अचम्मित (0%)
  • हाँस्यास्पद (0%)
  • आक्रोशित (0%)
टिप्पणी

सम्बन्धित खबर

लोकप्रिय

सामाजिक संजाल

भर्खरै

छुटाउनुभयो कि ?